Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Ικεσία


Άπνοο χώμα χαμένο στο σύμπαν

ειν’ το θνητό μου σώμα

χωρίς του κυρίου το άπειρο φως

δέντρο άνευ καρπού η καρδιά μου

χαμένος μισθός


Χωρίς εσένα η ζωή μου πνοή μου

ανθός παγωμένος πεσμένος στη γη

χωρίς του φωτός σου τη χάρη

Εσύ είσαι ήλιος κι εγώ το φεγγάρι

εσύ είσαι αλήθεια αιώνια ζωή


Δρόμος αδιέξοδος με πλήθος κωλύματα

μακριά σου η ζωή στεγνή και πικρή

στο σκοτάδι μ οδηγούνε τα βήματα

σκουπίδια τα πλούτη τα χρήματα

αν δεν είσαι πατέρας μου εσύ


Που να στρέψω το βλέμμα μου κύριε

της καρδιάς τα σπασμένα φτερά

για τα τόσα πολλά μου αμαρτήματα

της ψυχής και του σώματος κρίματα

να κρυφτώ και να κλάψω πικρά


Άλογο όν χαμένο στη νύχτα είμαι θέ μου

έλα συ και ζωή χάρισε μου