29 Επει τί ποιήσουσιν οι βαπτιζόμενοι υπερ των νεκρων; ει ολως νεκροι ουκ εγείρονται, τί και βαπτίζονται υπερ αυτων;
30 τί και ημεις κινδυνεύομεν πασαν ωραν;
31 καθ' ημέραν αποθνήσκω, νη την υμετέραν καύχησιν, αδελφοί, ην εχω εν Χριστω Ιησου τω κυρίω ημων.
32 ει κατα ανθρωπον εθηριομάχησα εν Εφέσω, τί μοι το οφελος; ει νεκροι ουκ εγείρονται, Φάγωμεν και πίωμεν, αυριον γαρ αποθνήσκομεν.
33 μη πλανασθε. Φθείρουσιν ηθη χρηστα ομιλίαι κακαί.
34 εκνήψατε δικαίως και μη αμαρτάνετε, αγνωσίαν γαρ θεου τινες εχουσιν. προς εντροπην υμιν λαλω.
35 Αλλα ερει τις, Πως εγείρονται οι νεκροί; ποίω δε σώματι ερχονται;
36 αφρων, συ ο σπείρεις ου ζωοποιειται εαν μη αποθάνη.
37 και ο σπείρεις, ου το σωμα το γενησόμενον σπείρεις αλλα γυμνον κόκκον ει τύχοι σίτου η τινος των λοιπων.
38 ο δε θεος δίδωσιν αυτω σωμα καθως ηθέλησεν, και εκάστω των σπερμάτων ιδιον σωμα.
39 ου πασα σαρξ η αυτη σάρξ, αλλα αλλη μεν ανθρώπων, αλλη δε σαρξ κτηνων, αλλη δε σαρξ πτηνων, αλλη δε ιχθύων.
40 και σώματα επουράνια, και σώματα επίγεια. αλλα ετέρα μεν η των επουρανίων δόξα, ετέρα δε η των επιγείων.
41 αλλη δόξα ηλίου, και αλλη δόξα σελήνης, και αλλη δόξα αστέρων. αστηρ γαρ αστέρος διαφέρει εν δόξη.
42 Ουτως και η ανάστασις των νεκρων. σπείρεται εν φθορα, εγείρεται εν αφθαρσία. 43 σπείρεται εν ατιμία, εγείρεται εν δόξη. σπείρεται εν ασθενεία, εγείρεται εν δυνάμει.
44 σπείρεται σωμα ψυχικόν, εγείρεται σωμα πνευματικόν. ει εστιν σωμα ψυχικόν, εστιν και πνευματικόν.
45 ουτως και γέγραπται, Εγένετο ο πρωτος ανθρωπος Αδαμ εις ψυχην ζωσαν. ο εσχατος Αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν.
46 αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικόν, επειτα το πνευματικόν.
47 ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοϊκός, ο δεύτερος ανθρωπος εξ ουρανου.
48 οιος ο χοϊκός, τοιουτοι και οι χοϊκοί, και οιος ο επουράνιος, τοιουτοι και οι επουράνιοι.
49 και καθως εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκου, φορέσομεν και την εικόνα του επουρανίου.
50 Τουτο δέ φημι, αδελφοί, οτι σαρξ και αιμα βασιλείαν θεου κληρονομησαι ου δύναται, ουδε η φθορα την αφθαρσίαν κληρονομει.
51 ιδου μυστήριον υμιν λέγω. πάντες ου κοιμηθησόμεθα, πάντες δε αλλαγησόμεθα, 52 εν ατόμω, εν ριπη οφθαλμου, εν τη εσχάτη σάλπιγγι. σαλπίσει γάρ, και οι νεκροι εγερθήσονται αφθαρτοι, και ημεις αλλαγησόμεθα.
53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδύσασθαι αφθαρσίαν και το θνητον τουτο ενδύσασθαι αθανασίαν.
54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδύσηται αφθαρσίαν και το θνητον τουτο ενδύσηται αθανασίαν, τότε γενήσεται ο λόγος ο γεγραμμένος, Κατεπόθη ο θάνατος εις νικος.
55 που σου, θάνατε, το νικος; που σου, θάνατε, το κέντρον;
56 το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία, η δε δύναμις της αμαρτίας ο νόμος.
57 τω δε θεω χάρις τω διδόντι ημιν το νικος δια του κυρίου ημων Ιησου Χριστου.
58 Ωστε, αδελφοί μου αγαπητοί, εδραιοι
30 τί και ημεις κινδυνεύομεν πασαν ωραν;
31 καθ' ημέραν αποθνήσκω, νη την υμετέραν καύχησιν, αδελφοί, ην εχω εν Χριστω Ιησου τω κυρίω ημων.
32 ει κατα ανθρωπον εθηριομάχησα εν Εφέσω, τί μοι το οφελος; ει νεκροι ουκ εγείρονται, Φάγωμεν και πίωμεν, αυριον γαρ αποθνήσκομεν.
33 μη πλανασθε. Φθείρουσιν ηθη χρηστα ομιλίαι κακαί.
34 εκνήψατε δικαίως και μη αμαρτάνετε, αγνωσίαν γαρ θεου τινες εχουσιν. προς εντροπην υμιν λαλω.
35 Αλλα ερει τις, Πως εγείρονται οι νεκροί; ποίω δε σώματι ερχονται;
36 αφρων, συ ο σπείρεις ου ζωοποιειται εαν μη αποθάνη.
37 και ο σπείρεις, ου το σωμα το γενησόμενον σπείρεις αλλα γυμνον κόκκον ει τύχοι σίτου η τινος των λοιπων.
38 ο δε θεος δίδωσιν αυτω σωμα καθως ηθέλησεν, και εκάστω των σπερμάτων ιδιον σωμα.
39 ου πασα σαρξ η αυτη σάρξ, αλλα αλλη μεν ανθρώπων, αλλη δε σαρξ κτηνων, αλλη δε σαρξ πτηνων, αλλη δε ιχθύων.
40 και σώματα επουράνια, και σώματα επίγεια. αλλα ετέρα μεν η των επουρανίων δόξα, ετέρα δε η των επιγείων.
41 αλλη δόξα ηλίου, και αλλη δόξα σελήνης, και αλλη δόξα αστέρων. αστηρ γαρ αστέρος διαφέρει εν δόξη.
42 Ουτως και η ανάστασις των νεκρων. σπείρεται εν φθορα, εγείρεται εν αφθαρσία. 43 σπείρεται εν ατιμία, εγείρεται εν δόξη. σπείρεται εν ασθενεία, εγείρεται εν δυνάμει.
44 σπείρεται σωμα ψυχικόν, εγείρεται σωμα πνευματικόν. ει εστιν σωμα ψυχικόν, εστιν και πνευματικόν.
45 ουτως και γέγραπται, Εγένετο ο πρωτος ανθρωπος Αδαμ εις ψυχην ζωσαν. ο εσχατος Αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν.
46 αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικόν, επειτα το πνευματικόν.
47 ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοϊκός, ο δεύτερος ανθρωπος εξ ουρανου.
48 οιος ο χοϊκός, τοιουτοι και οι χοϊκοί, και οιος ο επουράνιος, τοιουτοι και οι επουράνιοι.
49 και καθως εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκου, φορέσομεν και την εικόνα του επουρανίου.
50 Τουτο δέ φημι, αδελφοί, οτι σαρξ και αιμα βασιλείαν θεου κληρονομησαι ου δύναται, ουδε η φθορα την αφθαρσίαν κληρονομει.
51 ιδου μυστήριον υμιν λέγω. πάντες ου κοιμηθησόμεθα, πάντες δε αλλαγησόμεθα, 52 εν ατόμω, εν ριπη οφθαλμου, εν τη εσχάτη σάλπιγγι. σαλπίσει γάρ, και οι νεκροι εγερθήσονται αφθαρτοι, και ημεις αλλαγησόμεθα.
53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδύσασθαι αφθαρσίαν και το θνητον τουτο ενδύσασθαι αθανασίαν.
54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδύσηται αφθαρσίαν και το θνητον τουτο ενδύσηται αθανασίαν, τότε γενήσεται ο λόγος ο γεγραμμένος, Κατεπόθη ο θάνατος εις νικος.
55 που σου, θάνατε, το νικος; που σου, θάνατε, το κέντρον;
56 το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία, η δε δύναμις της αμαρτίας ο νόμος.
57 τω δε θεω χάρις τω διδόντι ημιν το νικος δια του κυρίου ημων Ιησου Χριστου.
58 Ωστε, αδελφοί μου αγαπητοί, εδραιοι
2 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέροντα, θα μ' έχετε πελάτη, ή μάλλον ψαρά...θα ήθελα να μαζέψω μερικά για τη συλλογή μου, αν θέλετε σας στέλνω κι εγώ..
μπορείς να στείλεις ότι θέλεις ελεύθερα.
Δημοσίευση σχολίου